7 sierpnia 2020 02:27 | Elżbieta

Będzie wspominać o Pani Irenkę. Posłucham jej przez 20 lat . Kiedyś znalazłam płytę w domu mojego męża gdzie mieszkał, w cieniu dobrego drzewa i to był początek posłuchania ! Pochodzę z Czech. Mogę powiedzieć ze piosenki Pani Irenki mnie prowadzą jak mi złe, jak mi dobrze, po prostu jak chce spokój w sercu i w myśli puszce się Pani piosenki. Bardzo mi przykro ze tak doskonały człowiek jak była Pani Irenka zmarł.

6 sierpnia 2020 21:53 | Art z Wro

Panie Michale...ten tramwaj do dziś by przwiózł już pewnie z milion ludzi w tym mnóstwo turystów.....którzy by mieli w kilku miekjscach gdzieby stali metryczki z Ireną Jarocką i przez to by przypominali sobie tę piękną postać. Zwłaszcza, że miał jeżdzić po wielu trasach.
Ilu turystów trafi na ten skwer? Owszem to piękna inicjatywa.
Ale dlaczego nie można mieć tego i tego i jeszcze wielu innych miejsc i środków służacych do popularyzacji Gwiazdy?
Nie wiem co mówi Adamowicz...ale chyba nie był sczery bo słyszałem jak piał z zachwytu gdy uroczyście wypuszczał w trase tranwaj imienia Krzysztofa Klenczona. Proponuję przy najbliższej okazji w Trójmieście przejechać się tym tramwajem....i poczuć tę atmosferę.
OK....nie mam ambicji aż takich aby przekonywać na siłę kogokolwiek. Wyrażam swoją opinię i mam przeczucie graniczące z pewnością, że ni e jestem w tych opiniach odosobniony.

Bardzo mnie cieszą jak tysiące innych fanów , sympatyków i przypadkowych ludzi te piękne łąweczki, pomniki, wmurowane gwiazdy i place oraz przyszłe podobne pomniki pamięci.
Chwała za to Panu i wszystkim, kto się do tego przyczynił.
Jestem tylko zwolennikiem różnorodności w upamiętnianiu.
Pozdrawiam.
A.

6 sierpnia 2020 20:10 | Jozek Paryz

No i zrobila sie burza w szklance wody......
BARDZO po polsku...
A moze pokierowalibyscie sie TAKTEM?
Nalezy uszanowac wole najblizszych NASZEJ IRENY osob - Jej Rodziny

Drogi Panie Michale, pozdrawiam serdecznié z szacunkiem.
Jozek

Prosze powstrzymac sie z komentarzami

6 sierpnia 2020 18:12 | Art z Wro

A nie sądzi Pan, że torpedowanie takich spontanicznych akcji mających na celu wyróżnianie najjaśniejszych i najbardziej lubianych gwiazd polskiej estrady ....w tym przypadku naszej Ireny ("nasza Irenka" to sformułowanie fanów od zawsze) spowoduje, że bardziej ambitne projekty proponowane w przyszłości przez tych samych pomysłodawców lub innych będą realizowane już bez upamiętnienia Ireny Jarockiej?
Przecież takie negatywne oceny i pretensje bardzo się rozchodzą w środowisku i zniechęcają.
Pan wiele zrobił dla pamięci swojej żony i Artystki aby trwale upamiętnić jej dorobek i to, że była między nami dla przyszłych pokoleń....ale proszę nie zakazywać tak bezwzględnie inicjatywy innym...nawet jeśli w Pana pojęciu jest to niedostateczne upamiętnienie lub nie zgodne z Pana poczuciem estetyki...bo najczęsciej okazuje się, że wielu odbiorców takich znegowanych projektów jak ten sopocki ma zupełnie pozytywne skojarzenia i oceny.
Te "murale" na deptaku prowadzącym do Opery Lesniej nie zrobili bezmyślne gimbusy ale ludzie, którzy na takich happeningach zęby zjedli.
Proszę na to spojrzeć z perspektywy nieco innej i życzliwiej...może to pomoże Panu nieco złagodzić swoje oceny tego typu przedsięwzięć.
Pozdrawiam.
A.

------------------------------------------------------------------------------
Wyrażając prawdę i w to co głęboko wierzysz, zawsze przysparza ci uznanie i szacunek. Prezydent Paweł Adamowicz, z którym odsłaniałam ławeczkę Ireny w V LO, po uroczystości odsłonięcia, podszedł do mnie i powiedział: “Panie Michale, z tym tramwajem to był niewypał, dobrze pan postąpił. Ta ławeczka w szkole to dopiero początek”.

To co mówisz teraz o drogalu, mówiłeś także o tramwaju. Po rezygnacji z tramwaju “Irena Jarocka” w Gdańsku mamy piękny Skwer im. Ireny Jarockiej, będzie na nim wspaniały pomnik, i będzie jeszcze więcej.
Michał Sobolewski

5 sierpnia 2020 10:12 | Jozek Paryz

Serdecznie pozdrawiam Pana Michała i całą Rodzinę NASZEJ IRENY
Józek

4 sierpnia 2020 18:10 | Art z Wro

Józku mieszkasz w Paryżu i nie widziałeś nigdy takiej formy upamiętniania wielkich ze świata estrady, filmu itp?
Przeciez to znakomita forma przypominania wszytskim, że Irena Jarocka była jedną z najjaśniejszych gwiazd miejsca już kultowego jakim jest Opera Lesna w Sopocie.
Zaręczam Tobie, że wielu artystów dopłaciłoby wiele aby znależć się na tym szlaku prowadzącym do Opery Lesniej . W sezonie letnim przechadzają się tamtędy setki tysięcy ludzi podążając na wszystkie imprezy tam organizowane.
To znakomity pomysł i chwala ich twórcvom, że Irenę zaliczyli do tych Gwiazd, których nie powinno tam zabraknąć.

----------------------------------------------------------------------------------
Arturze, jak piszesz "setki tysięcy ludzi podążając na wszystkie imprezy tam organizowane", idąc tłumnie po górę, głównie widząc plecy ludzi idących przed nimi, nieświadomie depczą wizerunki ludzi, którzy tworzyli kulturę; teraz traktujemy bez kultury. Czy to tak trudno zrozumieć, że jest to w pewnych sytuacjach nawet masowa profanacja. Jak będą wyglądały te twarze przedeptane tysiące razy?
Michał Sobolewski

4 sierpnia 2020 02:11 |

Józku Drogi,

Jeśli konwersacja z ludźmi, z którymi się nie zgadzamy jest niemożliwa, to w jaki sposób możemy rozwiązać konflikt? Rodzi się przemoc.

Dewizą życia Ireny Jarockiej były słowa: „Śpiewając – miłuję, miłując – istnieję”. Wyznaczają one myśl przewodnią postępowania Fundacji i reprezentowanych przez nią wartości: „Żyjąc – miłuję, miłując – istnieję”.

Celem Fundacji jest wspieranie, upowszechnianie i propagowanie działalności kulturalnej, naukowej, oświatowej oraz sztuki w dziedzinie twórczości artystycznej, a także inicjatyw kulturalnych społecznie użytecznych. W tych wysiłkach, Irena Jarocka jest wzorem do naśladowania.

Uważam, że jedynie przez konwersację, którą rozpocząłeś, większość zrozumie, że umieszczanie na ziemi wizerunku twarzy człowieka, z możliwością deptania przed ludzi i zwierzęta, nigdy nie było i nie będzie formą wyrażania miłości. Zanim wypowiedziałeś się, kilka dni wcześniej miałem sen, z którego obudziłem się z przerażeniem. Szedłem do bramy Opery Leśnej i na wizerunku twarzy Ireny zobaczyłem liczne odciski butów i opon samochodowych. I koszmar powraca.

To nie jest tylko moja sprawa i Moniki.
Z podziękowaniem
Michał Sobolewski

2 sierpnia 2020 23:12 | Jozek paryz

Troche jak glosowanie Polityczne listowne ostatnio...swietne sfalszowane.
..powinna zdecydowac Corka IRENY i pan Michal.

To naciskanie n’a raczki i serduszka nie maja sensu.

Niepotrzebnie sie wtracilem, napisalem Moja opinia, PARDON

Pozdrawiam i juz tu nie bede opowiadal o moi-même szacunku dla Naszej IRENY

J

2 sierpnia 2020 19:20 |

Tu możesz wypowiedzieć swją opinię
kliknij na obrazek by wejść do Facebooka Fundacji Ireny Jarockiej

2 sierpnia 2020 16:22 | Jozek Paryz

Czyli jak to sie mowi: sa gusty i gusciki..... na szczescie!

2 sierpnia 2020 13:36 | juergen

Jozek, mnie ten projekt podoba sie wlasnie w takiej formie w jakiej jest i miejsce do niego wybrane tez dobrze do tego pasuje. To nie jest droga prowadząca na targ, czy do stacji benzynowej, nie jest to tez polanka-wybieg dla psów. Idąc tym chodnikiem w strone Opery Lesnej jest sie w takiej formie wprowadzanym w atmosferę tego miejsca. Gdyby to bylo pokazane w formie jakiś np. tablic stojących przy alejce, byloby nijakie, nie bardzo ciekawe, takich tablic jest pelno w mieście.
Kazda ławeczkę, każdy pomnik czy podobna formę i pies i człowiek moze podsikac, zniszczyć, zostawić tam butelkę po wypitym piwie itd. itd., brak kultury czy wandalizm nie zna granic. Nie trzeba zaraz przywoływać niewiadomo jakie scenariusze zachowań ludzi, nie ma takiej gwarancji, ze tak jest dobrze a tak zle.
Mnie ta inna forma prezentacji jak najbardziej sie podoba.

30 lipca 2020 23:23 | Jozek, Paryz

Pozwolę sobie tutaj zadać pytanie Juergenowi:
Czy chciałbyś żeby po zdjęciu osoby, którą kochałeś deptali ludzie, psy sikały, robiły kupy...
Uważałbyś to za normalne, po to « żeby coś się działo... »?
Panie Michale, proszę na to nie pozwolić. Nie można profanować wizerunku NASZEJ IRENY.
POZDRAWIAM
J
-------------------------------------------------------------------------------------
Józek, przygotowujemy pismo do Prezydenta Sopotu w tej sprawie.
Dziwię się, że nikt mnie nie zapytał o wyrażenie zgody na ten drogal Ireny. Nie wyraziłem też zgody na użycie znaku towarowego "Irena Jarocka" (http://www.irenajarocka.pl/webdocs/file/SwiadectwoOchronne.pdf)
Pozdrawiam
- ms

30 lipca 2020 20:42 | Jozek’ Paryz

Niech coś się dzieje , pisze Juergen....
Ok ale nie byle co!
Bo że ludzie będą deptać po pięknej twarzy NASZEJ IRENY, psy robić....... To dla mnie niedopuszczalne.
Jestem starej daty. Nie wszystkie «  sztuki » mi odpowiadają. Sa pewne granice..... SZACUNEK!!!
Pozdrawiam
J

27 lipca 2020 19:57 | juergen

W ostatnim czasie "Sorrento" staje się poważnym centrum kultury, już o zasięgu krajowym. I tak w ostatnia sobotę, dzięki ciekawej inicjatywie szefów Muzeum Muzyki Polskiej mieszczącego się w willi "Sorento" w Szczecinie, w Alei Gwiazd Scen Polskich przy tym legendarnym kultowym miejscu, uhonorowano kolejnych juz dziewięć znanych postaci z dziedziny muzyki, odsłonięto Ich pamiątkowe Gwiazdy★. W sobotę od godz. 16-tej odslonili swoje Gwiazdy min. Halina Frackowiak, Wojciech Gąssowski, Krzysztof Dzikowski, zostały tez odsłonięte Gwiazdy artystów, ktorzy juz odeszli... min. Tadeusza Nalepy, Katarzyny Sobczyk, gwiazdę swojego Idola Karin Stanek odsłonił Jej wieloletni i zaprzyjaźniony z piosenkarka fan-Stefan Papierowski (podziwiam go za jego zaangażowanie), ★Gwiazdę Ireny odsłoniła Pani Redaktor Maria Szabłowska.
Tym samym ci artyści dołączyli do m.in. Czesława Niemena, Heleny Majdaniec, Henryka Fabiana czy Filipinek, których gwiazdy odsłonięto przed rokiem.



Pamiątkowe tablice zostały odlane przez Henryka Butkiewicza. Materiałem gwiazdy jest mosiądz, najszlachetniejszy z kolorowych metali ☺︎. Płyty zostały wmurowane w alejkę prowadzącą wprost do zabytkowej drewnianej willi Sorrento w Szczecinie.



Malarz Bronisław Biel jest autorem portretów Gwiazd w Sorrento





Redaktor Maria Szabłowska odsłoniła Gwiazdę Ireny ♡
21 lipca o 14:18 w Jedynce PR, red. Maria Szabłowska z Wojciechem Gąssowskim - wspominali dawne muzyczne czasy, mówili o zbliżającej sie uroczystości odsłonięcia kolejnych płyt Gwiazd z autografami w Szczecinie.




Foto: Stefan Papierowski



W legendarnej willi Sorrento, gdzie w latach 60 XX wieku - spotykali się i tworzyli polską muzykę big-beatową wybitni artyści powstało Muzeum Muzyki Polskiej. Willa „Sorrento” została otwarta dwa lata temu. Budynek przy ul. Mickiewicza 2 od początku był nie tylko miejscem spotkań i wydarzeń rozrywkowych, w kolejnych latach uruchomiono muzeum oraz klubokawiarnię utrzymaną w klimatach lat sześćdziesiątych. Mozna tam również spędzić krotki urlop, Willa Sorrento oferuje tez pokoje do wynajęcia. W 2019 roku przed wejściem odsłonięto pierwsze gwiazdy upamiętniające wybitnych artystów muzyki rozrywkowej.





Po lewej stronie kustosz Muzeum Muzyki Polskiej Zbigniew "Bitels" Włodarczyk i organizatorzy uroczystości

27 lipca 2020 17:14 | juergen

Jozek, w przypadku tego muralu Ireny, to nie jest związane z oddawaniem czci czy specjalnym upamiętnianiem Jej osoby. To jest projekt, akcja idąca w kierunku sztuki, pewnego wyrazu, taki nowy inny akcent w mieście, na pewno nie na stale, cos w rodzaju niech cos sie dzieje. Może ludzi to dodatkowo przyciągnie do odwiedzenia Opery Lesnej, na pewno w drodze do Amfiteatru beda przechodzić bokiem i przyglądać sie tym "portretom". Kiedys, później, nawet podeptane beda wyglądać jeszcze inaczej, a moze przez to nawet jeszcze ciekawiej (?).
Ten projekt mozna naprawdę roznie odbierać, ale w założeniu pewnie nie ma to nic wspólnego jak np. podeptanie bratków rosnących na klombie w parku.
Ale to tez tylko moje spojrzenie. Pozdrawiam

27 lipca 2020 11:00 | Jozek’ Paryz

Rozumiem, ze teraz ludzie będą chodzili po Irenie i innych wspaniałych artystach..... déplacer po Nich?
Szczerze nie jestem zachwycony tego rodzaju oddawaniem czci.
Laweczki, pomniki TAK!
Pozdrawiam,
Jozek

26 lipca 2020 17:14 | juergen

W ubiegły czwartek, na drodze prowadzącej do Opery Leśnej w Sopocie, odsłonięto murale przedstawiające artystów, którzy swymi występami rozsławili to miejsce. Tak wiec idąc kilkaset metrów w stronę bramy Opery Leśnej na swojej drodze zobaczymy legendarne postacie, min. mural Czesława Niemena, Agnieszki Osieckiej, Seweryna Krajewskiego, Ireny Santor, Jerzego Gruzy, Ewy Demarczyk, Wojciecha Młynarskiego czy Zbigniewa Wodeckiego.





Murale Stars'N'Roll to 20 czarno-białych, poziomych prac przedstawiających polskich artystów, wybitne postacie ze świata kultury, znanych ze swojej działalności w sferze muzyki oraz związane z sopockimi festiwalami, którzy swymi występami rozsławili to miejsce..



Czy w pobliżu każdego muralu jest ławeczka, tego nie wiem, przy muralu Ireny TAK ☺︎



Autorką projektu Stars’n’Roll jest Julia Tymańska, malarka, absolwentka gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Postacie sceny Opery Leśnej przedstawione na muralach zostały wybrane przez artystkę w porozumieniu z Bałtycką Agencją Artystyczną BART. Wraz z Julią Tymańską za realizacją pomysłu Bałtyckiej Agencji Artystycznej BART opatrzonego hasłem Stars’n’Roll stoi Sebastian Choromański, artysta wizualny, absolwent ASP w Gdańsku.



Nowa atrakcja nie tylko dla fanów Ireny ☺︎

Autorka projektu inspirowała się zdjęciami fotoreporterów związanych z BART, ale także z Operą i sopockimi festiwalami. Gwiazdy sportretowali Zbigniew i Maciej Kosycarze, Łukasz Głowala, Andrzej Gojke oraz Stanisław Bednarz.
W przypadku Naszej Ireny zdjęcie Zbigniewa Kosycarza z 1973r, z sesji zdjęciowej robionej na sopockiej plaży, po przyznaniu Irenie przez fotoreporterów tytułu Miss Obiektywu sopockiego festiwalu, bylo podłożem projektu muralu.


Fot. Zbigniew Kosycarz

Krótka relacja z uroczystości odsłonięcia muralu Aleja Sław na drodze do Opery Leśnej. ➤➤ [www.facebook.com]

19 lipca 2020 22:01 | juergen

17 lipca 2020 22:25 | juergen

16 lipca 2020 20:30 | juergen

14 lipca 2020 18:05 | juergen

Fot. Renata Pajchel


➤ [lodz.tvp.pl]

12 lipca 2020 14:29 | juergen

Warszawa 29.11.2017 Promocja książki "Irena Jarocka Nie wraca te lata" i albumu zdjęciowego "Twarze"

Pani Renata Pajchel bardzo sympatyczna osoba odeszła w piątek... smutno bardzo [*]. Nam fanom Ireny szczególnie bliska i znana, bo byla autorka kilku sesji zdjęciowych z Irena, to wlasnie zdjęcia Pani Pajchel zdobią tez dwie okładki płytowe Ireny. Przyjaciel domu Ireny Jarockiej.
W ostatnich latach milo bylo spotkać pania Pajchel przy odsłonach ławeczki/pomnika Ireny Jarockiej w Miedzyzdrojach i w Bydgoszczy, przy okazji Jej wystawy plenerowej zdjęć Ireny na Bialolece w Warszawie czy na promocji książek "Irena Jarocka Nie wraca te lata" i wyjątkowego albumu zdjęciowego "Twarze" w całości zawierającego zdjęcia Ireny Jarockiej widzianej obiektywem pani Pajchel. Mnóstwo zdjęć Ireny autorstwa pani Renaty pozostało w archiwum a byłoby ich jeszcze więcej, szczególnie tych z okresu sesji zdjęciowych do płyt "Być narzeczona Twa" i "Irena Jarocka", ale narzekała pani Renata, ze firmy płytowe nie pooddawały Jej negatywów zdjęciowych z tych sesji a to duża strata, bo taka jedna sesja to kilkaset ujec ☹︎.
Moj pierwszy kontakt z pania Pajchel byl korespondencyjny, pamietam go do dziś, chociaz bylo to dosyć dawno bo w marcu 1980, ale milo wspominaliśmy ten początek przy okazji spotkania promocyjnego książki Ireny Warszawie przed trzema laty. Bardzo mila osoba no i prawdziwa N°1 w swoim zawodzie. Bardzo mi przykro [*]
Mysle, ze wielu z nas wykorzystalo te okazje, kiedy pani Renata kibicowała i uświetniała swoja obecnością projekty wokolirenowe w ostatnich latach i maja teraz mile pamiątkowe dedykacje, autograf Pani Renaty Pajchel.



Odsłonięcie ławeczki Ireny Jarockiej w Międzyzdrojach 6.07.2018


Fot. Renata Pajchel

Renata Pajchel (Renata Pajchel-Socha) byla absolwetka Wydziału Operatorskiego PWSTiF w Łodzi. Pracowala przy większości najbardziej znanych polskich filmów ostatniego półwiecza. Pani Renata byla najbardziej znana polska fotosistka. Przez blisko 50 lat dokumentowała plany zdjęciowe. W dorobku zawodowym Renaty Pajchel znajdują się fotosy do ponad stu polskich filmów. Była obecna z aparatem przy większości filmów Andrzeja Wajdy min. „Polowanie na muchy”, „Wesele”, „Ziemia obiecana”, „Człowiek z marmuru”, „Człowiek z żelaza”, albo do takiego filmu, ktorego tez wszyscy kiedys lubilismy „Przygody psa Cywila” ;-) Współpracowała również z Krzysztofem Zanussim, Agnieszką Holland, Jerzym Hoffmanem, Krzysztofem Kieślowskim, Januszem Morgensternen, Radosławem Piwowarskim, Januszem Majewskim czy Piotrem Szulkinem.
Wybitna fotosistka filmowa, współtwórczyni polskiego fotosu filmowego, fotografka i portrecistka.


Fot. okladek płytowych autorstwa Renaty Pajchel


Odsłonięcie ławeczki-pomnika Ireny Jarockiej w Bydgoszczy 5.10.2019, to jedno z ostatnich spotkań z pania Pajchel


Spotkanie promocyjne albumu "Fotosy: Renata Pajchel" 28.03.2019 w Sali Rejs warszawskiego Kina Kultura

12 lipca 2020 08:15 | TVP

Dziś 11.50 w TVP ROZRYWKA oglądamy.

6 lipca 2020 05:44 | juergen

muzyka Seweryn Krajewski słowa Jacek Cygan "Nie mijaj życie me"

28 czerwca 2020 09:38 | juergen

Dokladnie 45 lat temu, 28.06.1975 na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, w koncercie "Mikrofon i Ekran" zaśpiewała Irena swoj Przeboj Roku 1974 "Motylem jestem". Dzien później koncert ten byl dodatkowo jeszcze powtórzony w TV. Kraza co prawda w internecie rożne urywki z piosenkami z tego 13-nastego Festiwalu, Ireny występ nie wyszedł niestety jak dotąd z archiwum na światło dzienne ☹︎.
Poniżej/powyżej kilka zdjęć zrobionych w Opolu przy okazji tego Festiwalu.

muzyka Andrzej Korzyński słowa Andrzej Tylczyński ➤➤ [Opole 1975 "Motylem jestem"]








Fot. Ryszard Radowiecki

Nawet po latach warto przy tej zdjęciowej okazji podziękować Panu Radowieckiemu, ze mial serce dla zwariowanego fana Ireny Jarockiej i przysłał oryginaly swoich zdjęć robionych Irenie ☺︎.

14 czerwca 2020 21:56 |

Premiera płyty (MTJ) - 17 lipca 2020

13 czerwca 2020 16:41 | Kasia

Obejrzałam już chyba 10-krotnie teledysk z piosenką o Jaśku ;)

13 czerwca 2020 12:14 | Kasia

Ach! Niesamowite to jest :)
Niedawno odnalezione po latach video Ani Jantar, a teraz Irena.
Dziękuję bardzo za udostępnienie tego materiału.
Pojawi się tutaj, na stronie głównej?

Piękny dziś dzień :)
Pozdrawiam, Kasia

10 czerwca 2020 22:20 |

"Dwulicowy Jan" ➤➤ [Dwulicowy Jan]

Jeszcze pod dachami Paryża ją Irena usłyszała, zaadoptowała, a potem przywiozła do Polski pomysł aby ją w 1972 dla nas nagrać ....... "Darla Dirladada" - folklorystyczna stara grecka melodia, oryginał pochodzący z greckiej wyspy Kalymnos Κάλυμνος. W latach 70-tych bardzo chętnie wykonywana przez roznych wykonawców. Ireny polska jej wersja to "Dwulicowy Jan" z tekstem Macieja Szweda. Krązyly jeszcze inne tytuły tej piosenki np. "Romans z Janem" czy "Dwulicowy John". Na motywach greckich oprócz tej, miała Irena jeszcze w swoim repertuarze znaną "Georgine".
To telewizyjne wykonanie piosenki "Dwulicowy Jan" to prawdziwy rarytas ☺︎ cdn. ???

7 czerwca 2020 12:45 | juergen

W tej nieciekawej aktualnej sytuacji, mozna wiec chociaż na odleglosc spojrzeć w kierunku Warszawskich Powązek, do Katakumb... do Naszej Ireny... ♡. W dzisiejszym aktualnym odcinku "Niezapomnianych", część poświecona Irenie zaczyna sie od min. 5:55.
Dziękujemy przy okazji dziennikarzowi "Super Expressu" Maciejowi Gąsiorowskiemu za wklad z Ireną Jarocką w tym odcinku, jak i ogólnie za ten ciekawy cykl "Niezapomniani".

5 czerwca 2020 21:38 | juergen

Strona "B" przebojowego singla Ireny „Il faut y croire“ / „Tu me reviendras“, plyty, która miała swoja premiere 50 lat temu we Francji, nalezala do piosenki "Tu me reviendras".




muzyka Victor Ivani słowa Jacques Dal "Tu me reviendras" ➤➤ [www.youtube.com]




Sous le ciel de Paris.......................................................... ➤➤ [www.youtube.com]

29 maja 2020 10:20 | juergen

muzyka Abdel Wahab slowa Jacques Dal: "Il faut y croire" ➤➤ [www.facebook.com]

29 maja 2020 10:16 | juergen

Zdjecie z Łukiem Triumfalnym w tle nie bylo podpisane, wiec nie wiem, z ktorej wizyty mamy Ireny w Paryżu powstało. Moje oko widzi tam "późniejszy" wygląd Ireny (...?).

28 maja 2020 17:26 | Halina

Tak bardzo chciałabym wiedziec więcej na temat Ireny, co dzieje się z jej domem na Grotach, z domem rodzinnym w Gdańsku, zobaczyć mogiłę rodziców Ireny, jej mogiłę.Bo teraz jakos nikt nie daje zdjęć z Powązek.Jestem daleko od tych miejsc i byłabym bardzo wdzięczna ,gdyby ktoś coś na ten temat sie wypowiedzial.

28 maja 2020 13:32 | Kasia

Mama Ireny odwiedziła ją we Francji dwukrotnie. Zdjęciu poniżej zostało zrobione podczas drugiego pobytu?

26 maja 2020 17:59 | Halina

Mama też piękna kobieta.Irena jest do niej podobna.

26 maja 2020 09:22 | juergen

Paryż, Arc de Triomphe de l’Étoile - Irena z mamą, panią Wandą Jarocką

15 maja 2020 20:50 | Kasia

Juergen, dziękuję za wpisy. I za zdjęcia. Zwłaszcza to ostatnie, w zielonym płaszczyku, z torebką :)

13 maja 2020 18:34 | juergen

muzyka Abdel Wahab slowa Jacques Dal "Il faut y croire" ➤➤ [www.youtube.com]

Jaka to musiala byc radosc i duma, trzymac w rekach swoja pierwsza zagraniczna płytę i to pod dachami Paryża ♡ ♡ ♡
W tamtych latach to byl juz absolutny fenomen, podobnie jak tez nie nalezalo do codziennosci samo przebywanie za granica.
To tak wazne i znaczace osiagniecie mlodziutkiej Ireny przebywajacej wlasnie od wrzesnia 1968r. na stypendium w Paryzu, mialo miejsce 12.05.1970. Jej pierwsza plyta, singiel „Il faut y croire“ / „Tu me reviendras“, dwie piosenki nagrane dla renomowanej wytworni Philips, trafila na polki sklepow muzycznych i na anteny radiowe. Byl to efekt podpisanego w grudniu 1969 kontraktu z wytwornia plytowa Philips, wynik intensywnej pracy i nawiazanych kontaktow.
Singiel ukazal sie w nakladzie 10 000 tys. egzemplarzy, a promowana z tej plyty piosenka „Il faut y croire“ ("Trzeba w to wierzyć"), trzy dni pozniej, dodatkowo ukazala sie na tzw. promocyjnych singlach wraz z innymi wykonawcami, ich rowniez aktualnie lansowanymi nowymi premierowymi piosenkami. W przypadku Ireny „Il faut y croire“ znana byla tez ze wspolnego promo-wydawnictwa z piosenkarka Severine.
Piosenka byla grana w radiu, Irena prezentowala ja w programach francuskiej TV, na koncertach w programach skladankowych.
Piosenka utrzymana w typowym klimacie lat 70-tych, wersji variété française, zdobyla popularnosc, a z plyta w reku mozna bylo latwiej zrobic kolejny krok, zapukac do kolejnych drzwi na i tak nie latwej drodze francuskich poczynan Ireny.
Ten pierwszy sukces nie przyszedl sam, Irena od poczatku pobytu w Paryzu intensywnie pracowala, to juz nie byla przygoda z piosenka - jak sama ten swoj pierwszy etap czesto nazywala, ale to bylo juz przygotowanie do zawodu profesjonalnej piosenkarki.
Spiewanie w paryskich Cabaretach: Chez Raspoutine, Tsarewich (Carevitch), Don Camillo, L’Etoile de Moccou, Villa d’Este, Szeherezada, czy u Madame Martini, zapewnialo Jej codzienne utrzymanie i wraz z dodatkowa mniej albo wiecej dorywcza praca, finansowala Irena swoja edukacje przyszlego zawodu w prywatnych szkolach, na prywatnych lekcjach. To właśnie w Paryżu Jej nauczycielem śpiewu był Jacques Pills (pierwszy mąż Édith Piaf) a tańca uczyła się u znanego choreografa Amadéo, u którego kiedyś tez pobierał lekcje Elvis Presley. Po powrocie do Polski w branży rodzimej podziwiano Jej sztukę robienia makijażu scenicznego i nie tylko, ale i tego uczyła się Irena w Paryżu u profesjonalnych Visagiste. Kształciła się w różnych dziedzinach potrzebnych do profesjonalnego wykonywania zawodu piosenkarki na wysokim poziomie, widząc ten poziom sztuki na co dzień w stolicy piosenki i show-bissnesu jakim był wówczas Paryż, chodząc na koncerty gwiazd estrady, czy chodząc na spektakle teatralne. Pieniadze wydawala na utrzymanie, nauke, na konsumowana rowniez sztuke. Cześć z dochodów przelewana byla tez do PAA Pagart.
Po uzyskaniu zgody Pagartu na przedluzenie pobytu w Paryzu, wstepuje Irena do Le Petit Conservatoire de la chanson Madame (Mme) Mireille (slynna szkola dla mlodych, poczatkujacych piosenkarzy). Dzieki temu konserwatorium spiewala Irena przez kilka miesiecy w kilkunastu jej programach telewizyjnych i radiowych.
Kolejne nowe, jakze wazne kontakty tez zaczynaja owocowac. Po przesluchaniu, zostaje Irena stypendystka, otrzymuje stypendium od Brono Coquatrix, dyrektora paryskiej Olimpii i legendy francuskiego show-biznesu. W slynnej jego szkole wokalnej przy paryskiej Olimpii, gdzie przez 5 miesiecy uczeszczala, byla pod jego opieka (nauka spiewu, muzyki, choreografii, szkoliła glos, poznawala tajemnice estrady). Irena uczy sie tam w elitarnej piecioosobowej klasie dla szczegolnie uzdolnionych.
Wreszcie pewnej soboty czy niedzieli zaproszona jest Irena na obiad do samego Charlesa Aznavoura, poznaje Jego rodzine. Nawiazuje wspolprace z Charles Aznavour i jego menadzerem. Pojawila sie szansa, propozycja zostania czlonkiem tzw. „Edycji muzycznej“ Charlesa Aznavour. Opieke artystyczna obejmowal tam sam Aznavour. Zapewnialo to Irenie repertuar, mozliwosc nagran radiowych i plytowych u Firmy „Barclay“ oraz reklame. Plyte / singla pierwszego dla Barclay firmowal swoim nazwiskiem i finansowal Charles Aznavour. Patronowal on temu projektowi. To byl dawniej taki zwyczaj we Francji, patronowania mlodym debiutantom przez znane slawy.
Ten planowany kontrakt z Aznavourem nie zostal jednak do końca sfinalizowany. Irena zwiazuje sie z nowym menadzerem - Gilbert Chemouny, ktory przedstawia Jej duze i ciekawe plany na dalszy razwoj Jej poczatkujacej kariery, jest to ryzyko, ale jednoczesnie pojawiaja sie nowe atrakcyjne perspektywy.
Korzysci i efekty tej wspolpracy byly rozne, jak pozniej po powrocie z Paryza wspominala Irena ten etap swojej kariery w licznych wywiadach prasowych i radiowych.
Po dlugiej kampani reklamowej swojej pierwszej plyty we Francji, po przygotowaniu szerszego repertuaru, w lipcu 1970r. wyruszyła Irena na wielkie pierwsze tournee po calej Francji.

To tak tylko bardzo przelotnie i pokrótce chcialem przypomniec tych kilka „paryskich faktow", przy okazji tego jubileuszu 50-lecia narodzin piosenki „Il faut y croire" i jej wydawnictwa plytowego.
Ten paryski etap w karierze Naszej Ireny jest naturalnie nie tylko wazny i ciekawy, ale rowniez obszerny, wielka wiec szkoda, ze za zycia Ireny nie byl dokladniej spisany, czy w jakiejś innej trwalszej formie zarchiwizowany ☹︎
O tym bardzo waznym wydarzeniu na pocztkowym etapie kariery Ireny, jak i o wielu kolejnych stacjach dzialalnosci, pracy, edukacji i paryskiego zycia, dowiedzielismy sie wszyscy w Polsce dopiero po powrocie Ireny z Paryza. Wedy to poznalismy i uslyszelismy po raz pierwszy Jej francuski przeboj „Il faut y croire“, ktory zaspiewala Irena w swoim pierwszym telewizyjnym show „Irena Jarocka zaprasza“ w 1973r. Wówczas w calej prasie pisano o tym i nie oszczedzano komplementow, tytulujac czesto wywiady i artykuly prasowe naglowkiem: wielki powrot Ireny Jarockiej.

Dzis przy okazji tego sympatycznego złotego jubileuszu, mielibysmy na pewno głosny powod do spotkania sie z Irena, do wspomnien tamtego kolorowego, ale tez po czesci szarego czasu, albo jak kto woli, posłuchać z pierwszej reki o blaskach i cieniach Jej intensywnie przezytych czterech lat pod dachami Paryza… ♥︎


Fot. Claude Delorme








Reklama plyty pod dachami Paryża byla nie tylko widoczna, ale i glosna ☺︎
















Pod salonem firmowym Philips




Przedsiębiorstwo "Moda Polska" wykorzystała popularność Ireny angażując Ją do kampanii reklamowej we Francji polskiego lnu




Pierwsze plakaty w karierze Ireny wyszly wlasnie we Francji




To właśnie w tej obłędnej pierwszej paryskiej sesji zdjęciowej Ireny autorstwa Claude Delorme zakochaliśmy sie wszyscy na zawsze ♡.



Paryż Cabaret Raspoutine







Paryż



Przed wejściem do metra - stacja Porte Dauphine, 16. dzielnica Paryża


Z Heleną Majdaniec w Carevich Paris Cabaret



École polonaise Paris





Paryż

12 maja 2020 20:10 | Aleksandra Kwiatkowska

Naprawdę piękna kobieta i pełna radości. Te przypinki przypomniały mi dawne czasy, kiedy liczyły się drobne skarby. Sama w dalszym ciągu podchodzę z sentymentem do takich piątek. Te z wizerunkami artystów muzyki znajdują szczególne miejsce w mojej kolekcji. Nie brakuje także jednej z wizerunkiem Pani Ireny. Pozdrawiam i zapraszam na mój blog, Aleksandra