23 stycznia 2012 15:25 | Zoltan

... jakoś zrobiło bez tego cudownego głosu i tej zwiewnej sylwetki Motyla, którym zawsze i od zawsze dla mnie była... kolejna Rozśpiewana Dziewczyna mej młodości odeszła w strone słońca... dołączyła do pozostałych Rozśpiewanych Dziewczyn pokolenia '60, które odfrunęły w błękit... wierzę, że kiedyś Je wszystkie spotkam tam, gdzie wstaje tęcza - "za horyzontem, gdzie kończy się świat"... ale tutaj ten Jej głos zawsze będę słyszał i pamiętał..., i te błękitne jakże pełne słońca, radości i serdeczności - oczy...

Pogrążonej w bólu Rodzinie Pani Ireny składam wyrazy głębokiego i szczerego współczucia.

23 stycznia 2012 15:23 | katarzyna

Panią Irenkę na żywo widziałam w czerwcu 2008 w Darłówko Hotelu Apollo, taką Ją zapamiętałam. Będzie nam Jej brakować, roześmianej, pogodnej, bardzo miłej.

23 stycznia 2012 15:23 |

Pani Irenka piękna, pogodna, uśmiechnięta, śpiewająca pięknym głosem taką ją będę pamiętał. Mam 34 lata i jestem kawalerem i gdybym miał się kiedyś ożenić, to tylko z kobietą o stylu bycia i osobowości pani Ireny bo tak wyglada PRAWDZIWA KOBIETA. Panie Michale miał pan wielkie szczęście, że żył pan u boku tak wspaniałej kobiety.

23 stycznia 2012 15:18 | Kasia

Zbyt szybko odchodzą dobrzy ludzie ...
Spoczywaj w pokoju.... Twój głoś, Twoje dobro....Twoja delikatność pozostanie na wieli w piosenkach ...
Do zobaczenia...

23 stycznia 2012 15:12 | Ja

Czytam te wpisy i płaczę. Widział Panią Irenę na żywo i bardzo się z tego cieszę, ale niestety było to w szpitalu. Bardzo lubię piosenki Pani Jarockiej i będzie mi jej brakować.

23 stycznia 2012 15:10 | bartelli

To był pierwszy wyróżnik wśród polskich piosenkarek z tamtych lat.Do dziś taką została.
Pani piosenki były,są i będą ponadczasowe.Z każdym rokiem ich wartość będzie rosła.
Niech spoczywa pani w pokoju. To szczęście,że pani była.
bartelli

23 stycznia 2012 15:09 | krakowianka

Kochani ,czy wiadomo już kiedy będziemy mogli towarzyszyć Pani Irenie w ostatniej drodze? Czy taka informacja pojawi się na stronie? Ból i żal serce ściska ,tyle wspaniałych wspomnień.Ciepło,życzliwość i piękno jakie roztaczała dookoła siebie .Tym bardziej chciałabym móc uczestniczyć w Jej Pożegnaniu.

23 stycznia 2012 15:03 | tomecki

Pani Irena jak sie na nia patrzylo jezu niemozliwe zeby tak wygladala, byla tak ladna a nawet im starsza tym ladniejsza, jak mialem nascie lat to obciach byl ze sluchalo sie Jarockiej Jantar, teraz (wtedy tez) tak nie uwazam RIP nie bede mogl byc na uroczystosciach

23 stycznia 2012 15:02 |

był Ktoś, kto smutek otarł z twarzy jednym, ciepłym słowem....

Żegnam Panią z żalem.
EB

23 stycznia 2012 14:59 | Marta

Nie mogę pogodzić się z tą stratą. Mimo iż mam 19 lat to utwory Pani Ireny są bardzo bliskie mojemu sercu. Dzisiaj zakupiłam płytę "40 piosenek Ireny Jarockiej", która właśnie rozbrzmiewa, jest cudna. Dlaczego odchodzą tak wspaniali ludzie, dający innym tyle szczęścia i radości... Na moim przykładzie widać, że piosenki Pani Ireny kochają pokolenia, bo są to utwory z przesłaniem, mają piękne teksty nad którymi można się zamyślić, dziś niestety takie piosenki nie powstają.
Od soboty cały czas myślę o Pani Irenie, słucham Jej piosenek, oglądam wywiady, fragmenty koncertów, tak ciężko uwierzyć, że już Jej nie ma.
Będzie bardzo brakowało naszego Motylka, wiecznie uśmiechniętego i radosnego.
Dzisiejszy wieczór spędze nie tylko z utworami Pani Ireny, ale również z książką "Motylem jestem, czyli piosenka o mnie samej".
Wierzę, że Pani Irenka spogląda teraz na nas z Nieba i jest naszym Aniołkiem.

23 stycznia 2012 14:53 |

Wielki smutek, wielki żal odeszła prawdziwa gwiazda szkoda, że tak wcześnie. Ja nie mogę w to uwierzyć cały czas mam przed oczami obraz usmiechniętej pani Irenki i jest mi bardzo przykro że jej już nie ma wśród nas. Panie Michale, Pani Moniko proszę przyjąc moje kondolencje.

23 stycznia 2012 14:51 | krakowianka

Kochani,czy wiadomo już kiedyś będziemy mogli towarzyszyć Pani Irenie w ostatniej drodze na warszawskich Powązkach?

23 stycznia 2012 14:46 |

WYCHOWAŁAM SIĘ NA PIOSENKACH IRENY JAROCKIEJ,TOWARZYSZYŁY MI W NAJLEPSZYCH I NAJGORSZYCH MOMENTACH MOJEGO ŻYCIA,NAWET 70-TE URODZINY TATY BYŁY OBCHODZONE PRZY JEJ NAJWIĘKSZYCH PRZEBOJACH,TRUDNO MI POGODZIĆ SIĘ Z ODEJŚCIEM PANI IRENY,"....WIĘC CHODŹ ,CHODŹ ZE MNĄ PO MARZYC...."

23 stycznia 2012 14:30 | B.L

Byłam po gazety dzisiejsze,jest bardzo dużo o Irenie.
Angora,SE,Fakt,Wyborcza,Gazeta Polska i.....lokalne gazety...

[zielonagora.naszemiasto.pl]

wyżej można posłuchać jak Irena Jarocka rok temu składała życzenia....Dawid tutaj zamieścił również swoje wrzuty z wywiadami

23 stycznia 2012 14:26 | tomecki

Wolborz tez placze po stracie pani Ireny

23 stycznia 2012 14:18 | Żak Owil

Kiedy przyjaciel odchodzi
W przeszłość każdy patrzy,
A tylko pamięć wystarczy
By został z nami na zawsze...

(zgubiła mi się litera, więc poprawiam)

23 stycznia 2012 14:17 | Elżbieta

Pani Irena była jak promyk słońca... Delikatna, subtelna, urocza. Cudownie śpiewała, będzie trwała w swoich piosenkach... Żegnam Ją z wielkim smutkiem.

23 stycznia 2012 14:02 | jeden pośród miliona

Byłaś piękna i delikatna niczym barwny motyl. Oto Twoje upragnione wagary pośród kwiatów i świerszczy. Do zobaczenia.

23 stycznia 2012 14:00 | teresa

Tak mi żal,tak mi smutno.To Pani mi towarzyszyła w młodości swoimi piosenkami,wizerunkiem-tak eleganckim,skromnym i pięknym.Utożsamiałam się z Panią.Mama szyła mi sukienki takie jak Pani,mam zdjęcia.Mam 60 lat i uwielbiam Panią.Niech niebiosa przywitają Panią z należną Jej Chwałą i piosenką.Spoczywaj w Pokoju.
Serdeczne kondolencje składam Całej Rodzinie.

23 stycznia 2012 14:00 | Słuchaczka

Tak trudno uwierzyć i pogodzić się z tym co się z tym co nastąpiło... To była ARTYSTKA z KLASĄ, a takich co raz mniej...

23 stycznia 2012 13:59 |

Jestem osobą, która w ostatnich tyg. życia opiekowała się Panią Irenką. Cały nasz zespół medyczny podziwiał Jej spokój, subtelność i cierpliwość . Cierpiała w milczeniu.
Panie Michale Pańska miłość do Żony pozwoliła spokojnie odejść trzymając Pana za rękę.
Pani Moniczko jest Pani córką pięknej i mądrej kobiety. Mam nadzieje że Pani Syneczek będzie dumny z Babci Irenki.
NIGDY IRENKO CIĘ NIE ZAPOMNĘ.

23 stycznia 2012 13:59 | jacjan66

Najważniejszym dziełem człowieka jest śmierć!
Na zawsze w sercu!

23 stycznia 2012 13:57 | kromeczka

Kiedy Bog zobaczyl,
ze droga za daleka,
ze gora za stroma,
i oddech zrobil sie ciezki,
wziol ja w ramiona i powiedzial -
chodz,...do domu...

23 stycznia 2012 13:55 | aneta

Pani Irena to prawdziwa Dama polskiej piosenki, wspaniały głos, wspaniała osobowość....
Pozostały piękne utwory, piękny głos i wielki żal...za wcześnie Pani Ireno, za wcześnie...
Dziękuję Polskiemu Radiu za dzisiejszy dzień z utworami tej wspaniałej artystki.

23 stycznia 2012 13:55 | martyna

[www.youtube.com]

23 stycznia 2012 13:54 | elunia

nie moge nadal w to uwierzyć i nigdy sie z ta strata nie pogodzę. Gdy słucham piosenek p.Ireny radiu to łzy same sie cisna do oczu. Irenko czuwaj nad nami z góry :** do zobaczenia po tamtej stronie

kondolencje skladam calej rodzinie p.Ireny i wszystkich wielbicieli talentu naszego nieodzalowanego motylka

Ela z bydgoszczy:(

23 stycznia 2012 13:54 | Gosikk

Ciągle wracam myślami do Pani,przeglądam pani zdjęcia na stronach internetowych i nie mogę w to uwierzyć,że.....Nie rozumiem - DLACZEGO! Trudno mi to zaakceptować.... Cieszę się ,że miałam okazję Panią poznać,być na Pani koncercie,słuchać pięknego i ciepłego głosu w piosenkach które zachwycały,bo były melodyjne i ciepłe- takie jak pani sama.
Składam wyrazy współczucia .Niech Pani spoczywa w pokoju ,a na" niebieskich połoninach"....będzie "KOLOROWYM MOTYLEM". ŻEGNAJ!

23 stycznia 2012 13:46 | Anna

Za wcześnie, jeszcze nie ochłonęłam z zachwytu, kiedy w Opolu w czerwcu 2009 podziwiałam Pani wdzięk, urodę, subtelność... Dziękuję z całego serca za piosenki, które towarzyszyły mi w dzieciństwie i zawsze przypominają i przypominać będą beztroskie lata.

23 stycznia 2012 13:45 | tg25@op.pl

Wielki żal i ogromna strata.

Rodzinie Pani Ireny składam najgłębsze wyrazy współczucia.

Tamara .

23 stycznia 2012 13:37 | Żak Owil

KIedy odchodzi przyjaciel
W przszłość każdy patrzy,
A tylko pamięc wystaczy
By został z nami na zawsze...

23 stycznia 2012 13:30 | sylwia

Piękna, pełna życia i radosna kobieta o magicznym spojrzeniu- jakich już coraz mniej. Przykro ;-(((((((((((((

23 stycznia 2012 13:27 | Marylka,Dominik,Grażka

Pani Irenko to nie tak miało być. Nie tak!!! Tak piękny Motyl powinien rozświecać nasze dni tutaj na Ziemi !

23 stycznia 2012 13:24 | dorotka

Brak slow aby opisac bol po smierci pani Ireny....Takiej osoby nigdy nikt nie jest w stanie zastapic...
Niech odpoczywa w pokoju!

23 stycznia 2012 13:18 | Magdalena

My stacilismy nasza ukochana gwiazde,rodzina,maz,corkai wnusio, stracili wszystko!Wyrazy najglebszego wspolczucia!

23 stycznia 2012 13:10 | Marta

Bardzo mnie wzruszyła wiadomość o śmierci Pani Ireny, a jeszcze bardziej jej osobista historia.
Tyle było piękna i miłości w tym co robiła. Moje głębokie wyrazy współczucia dla Rodziny.

23 stycznia 2012 13:08 | Krzysztof, Wrocław

Dobrze ,że Pani Irena zadbała o tak bardzo bogatą stronę internetową ze swojego pięknego życia!

23 stycznia 2012 13:08 | kacha

twój anielski głos słychać nawet z nieba.

23 stycznia 2012 13:06 | Baran

Wyrazy współczucia dla najbliższych składa Baran z Łupawy

23 stycznia 2012 13:06 | Małgorzata

Nic innego nie mogę napisać tylko to,że ogromny żal i smutek!
Odeszła wspaniała ,miła ciepła,serdeczna a przede wszystkim życzliwa osoba.Takich jak Ona jest już coraz mniej!Bedzie nam Jej brakowało !!

23 stycznia 2012 13:05 | Галина

Печальное известие легло тяжестью на сердце. Знала Ирену как певицу еще в 60-ые годы. Мои польские подружки, Кристина и Тереса, присылали мне ее фотографии, которые я хранила в альбоме более 30 лет. В мае 2007 года Бог подарил мне счастливые дни, проведенные с пани Иреной и ее мужем Михалом Соболевским. Они приезжали из Америки в наш университет в Ульяновске, Россия. Тогда я и показала ей свои альбомы с ее фотографиями 60-70 годов. Помню, как ей было приятно увидеть их спустя почти 40 лет. Одну из этих ее фотографий я вставила в рамочку и подарила ей на память. И теперь мне остается только сказать:
О милых спутниках своих,
Которые твой свет своим сопутствием животворили,
Не говори с тоской - их нет,
Но с благодарностию - были.